Wpływ HAARP na pogodę

HAARP to skrót od „High-Frequency Active Auroral Research Program”. Jest to projekt badawczy prowadzony przez Departament Obrony Stanów Zjednoczonych wraz z agencjami rządowymi i uniwersytetami.

Głównym celem programu HAARP jest badanie i zrozumienie właściwości jonosfery, czyli warstwy atmosfery znajdującej się w górnych partiach atmosfery ziemskiej. Program wykorzystuje potężne nadajniki radiowe wysokiej częstotliwości, które generują skoncentrowane fale elektromagnetyczne skierowane w górę w stronę jonosfery. Poprzez monitorowanie efektów tych fal i ich oddziaływania z jonosferą, naukowcy mogą zgłębiać wiedzę na temat procesów zachodzących w tej części atmosfery.

HAARP VS. POGODA

Nie ma jednoznacznych i niepodważalnych dowodów na to, że fale radiowe emitowane w ramach projektu HAARP mogły być używane do zmian pogody. Jednak niektórzy naukowcy i komentatorzy wskazują na poszlaki sugerujące taką możliwość:

  • Fale radiowe mogą teoretycznie wpływać na jonosferę, a zmiany w jonosferze mogą potencjalnie oddziaływać na systemy pogodowe. Jednak związek przyczynowo-skutkowy nie został jednoznacznie udowodniony.
  • W niektórych przypadkach po eksperymentach HAARP zaobserwowano nietypowe zjawiska pogodowe, np. powstawanie chmur typu plama. Jednak korelacja nie dowodzi związku przyczynowego.
  • Rosyjski naukowiec Aleksandr Avdejew twierdził, że HAARP może wpływać na procesy tworzenia się cyklonów. Jednak jego teoria nie została szeroko zaakceptowana przez amerykańskich naukowców.
  • HAARP teoretycznie może wpływać na jonosferę w sposób umożliwiający manipulację pogodą, ale brak twardych dowodów, że kiedykolwiek z tej możliwości skorzystano.
  • Władze USA konsekwentnie zaprzeczają, jakoby HAARP służył do manipulacji pogodą. Twierdzą, że ma charakter czysto naukowy.

Kraje korzystające z systemu HAARP

Poza Stanami Zjednoczonymi również inne kraje prowadziły programy badań nad wykorzystaniem fal radiowych emitowanych do jonosfery:

  • Rosja – program SURA w obwodzie murmańskim. Wielki nadajnik fal radiowych o mocy ok. 190 MW, uruchomiony w 1981 roku. Rosjanie prowadzili podobne badania jak Amerykanie w ramach HAARP.
  • Norwegia – EISCAT (Europejska Inspekcja Rozpraszania Jonosferycznego) to europejski program badań jonosfery z udziałem Norwegii, Szwecji, Finlandii, Japonii, Chin i Wielkiej Brytanii. Działa od 1981 roku.
  • Europa – program LOIS (LOFAR Outriggers for Ionospheric Science) wykorzystujący sieć radioteleskopów LOFAR w Europie do badań jonosfery.
  • Chiny – program badań jonosfery z użyciem ogrzewania jonosferycznego w prowincji Shandong. Nieznana jest jego dokładna skala.
  • Japonia – placówki radiowe w miejscowościach Iriki i Nagaoka. Służą głównie do badań sejsmicznych.
  • Australia – placówka w Darwin, prowadząca eksperymenty z ogrzewaniem jonosfery.

Można więc powiedzieć, że USA nie były jedynym krajem prowadzącym zaawansowane badania jonosfery z użyciem fal radiowych. Jednak HAARP ze względu na skalę pozostaje najbardziej znanym i jednocześnie najbardziej kontrowersyjnym programem tego typu na świecie.